Chrystus jest pierwotnym Sakramentem z którego wywodzą się wszystkie inne. (słowo "sakrament" znaczy tyle, co "rzecz święta", "tajemnica").
Sakramenty mają jedno wspólne zadanie: jednoczyć człowieka z Bogiem, służyć zbawieniu człowieka. Każdy z sakramentów spełnia je w sposób właściwy sobie. Wszystkie sakramenty służą zbawieniu człowieka i towarzyszą mu przez całe życie - od początku (chrzest) aż do śmierci (namaszczenie chorych). Siedem sakramentów tworzy bowiem organiczną całość, której centrum stanowią chrzest i Eucharystia.
Do godnego i owocnego przyjęcia sakramentu potrzeba ze strony przyjmującego żywej wiary i wynikającej z niej gotowości (dyspozycji) do przyjęcia łaski sakramentalnej. Stąd do przyjęcia sakramentów trzeba się należycie przygotować: przez skupienie, modlitwę, pokutę. Do ważnego przyjęcia sakramentu potrzeba właściwej intencji jego przyjęcia. Nie ma więc ważnego sakramentu, tam gdzie istnieje przymus fizyczny i psychiczny. Sakramenty nie są aktami magicznymi lub mechanicznymi, ale wiary. Trzeba się do nich przygotować życiem codziennym i muszą one działać w codziennej "liturgii świata", w uświęcaniu naszej codzienności.
