Człowiek zmysłowy kieruje się zasadą przyjemności:
– to co przyjemne jest wartościowe
- to co nieprzyjemne nie ma żadnej wartości
1. Zmysły komunikują nam to, co dzieje się poza nami, jednak nasza osoba wyposażona jest w inne władze a wśród nich jest rozumność (roztropność).
2. Niestety w życiu się stosując zasadę przyjemności wchodzimy na grzązki grunt, a nawet sytuacja staje się niebezpieczna.
Należy w życiu podjąć wiele czynności, które wcale nie są przyjemne (np: zatrzyk u lekarza, zabieg chirurgiczny) jednak skutki są pozytywne. Praca ludzka też nie zawsze należy do przyjemnych jednak jest niezbędna, aby się utrzymać.
3. Zmysły nie informują nas o pełnej rzeczywistości naszego życia: Jeden rodzaj z stosowanych w czasie wojny gazów bojowych ma przyjemny zapach jednak jest śmiertelną trucizną, natomiast gorzki lek ratuje życie.
4. Kierowanie się zmysłami sprowadza człowieka na tor życia zwierzęcego, zwierzę broni się przed weterynarzem, nie potrafi także się powstrzymać przed smacznym kąskiem i wykorzysta każdą realną okazję aby go zdobyć, chyba że samo w walce o nie polegnie.
Ćma leci do płomienia palącej się świecy nie zdając sobie z tego sprawy że za moment spłonie ponieważ nie używa rozumu.
5.Zauważył to św. Paweł 2000 tys. lat temu pisząc do gminy w Koryncie i podzielił ze względu na sposob odbioru świata człowieka zmysłowego i człowieka duchowego.
- Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje.
Do wspólnoty w Rzymie: nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom. Nie należy przesadzać z troską o ciało, ale nie należy je zaniedbywać - umiar – to uznawana od tysięcy lat (filozofia grecka) cecha dojrzałości osoby ludzkiej.
Dla człowieka zmysłowego wiele rzeczy które istnieją są głupstwem ( sztuka, malarstwo, arcydzieła muzyczne, rzeźba)
6. Człowiek zmysłowy żyje jak niewolnik
Istnieją pracodawcy, którzy nie mogą wypłacać pracownikowi od razu całej pensji, ponieważ natychmiast ją wyda z powodu braku wypracowanej umiejętności oszczędzania i planowania swoich wydatków.
Żądza jest zmysłowym opanowaniem rozumu. Taki człowiek nie jest w stanie samodzielnie podejmować decyzji, jest zamkniętym w sobie niewolnikiem.
Gdy pod władzę zmysłów człowiek poddaje rozum staje się najbardziej niebezpiecznym zwierzęciem jak dzieje się to w horrorze wojen (homo homini lupus – zob. grafikę Georgesa Rouault)
7. Kościół od wieków stosował tę zasadę, że aby być wolnym trzeba swoje ciało opanowywać. Poprzez odmawianie mu rzeczy przyjemnych, po to aby móc nim kierować w innych sytuacjach. (post, asceza)
Wolność osoby ludzkiej nie jest dana, jest za-dana czyli trzeba ją zdobywać. - Tak mówił błogosławiony Jan Paweł II
© Paweł Fr. Rąbca
